Gees werkte als woonbegeleider op De Burcht (Siloah – Rijssen) en ging begin maart met vervroegd pensioen. Vier weken later werkte ze toch weer op De Burcht, alsof ze nooit weg was geweest.

Vier weken vakantie

“Ik hoop dit jaar 60 te worden en vond het genoeg geweest. Ik wilde gaan genieten van mijn kinderen en kleinkinderen en tijd besteden aan hobby’s. Maar deze plannen gingen niet door, er kwam corona in het land en ik kon nergens meer naartoe. Daarom ben ik nu toch weer als reservist aan het werk. Het lijkt alsof ik vier weken vakantie heb gehad.

Nadat ik me opgaf, werd ik al bijna meteen gebeld of ik kon komen werken. Ik werk nu op dezelfde groep als waar ik eerst werkte en doe hetzelfde werk. Dat is erg fijn, ik weet nog heel veel van het werk.”

Merk je verschil tussen de periode vóór je vertrek en nu?

“Jazeker. Er wordt meer personeel ingezet, onder meer omdat de bewoners in het weekend niet bij familie kunnen logeren en de groepen op die manier steeds groot blijven. Waar eerst twee collega’s op een groep werkten, werken er nu drie. Verder zijn er vakantiemedewerkers en andere reservisten die invallen. Ook de indeling van de dagen zijn anders. De bewoners krijgen nu de dagbesteding op de woongroep in plaats van op de dagbestedingslocatie. Ze blijven dus de hele dag thuis en een collega van de Molenhoek (locatie voor dagbesteding) komt met hen activiteiten doen. Het idee daarachter is dat ze dan de hele dag in dezelfde groep blijven en zo bewoners van andere groepen niet eventueel kunnen besmetten. Er is op deze groep een geval van Corona geweest, maar gelukkig zijn we weer Coronavrij. Wat dat betreft is de rust inmiddels weergekeerd.”

Hoe gaan de bewoners om met deze situatie?

“De bewoners pakken het goed op. Ze verlangen er wel weer naar om weekenden thuis te kunnen logeren. Inmiddels zijn de maatregelen versoepeld en mogen familieleden bijvoorbeeld weer een uurtje komen, met een mondkapje op. Het dragen van een mondkapje schrikt bewoners vaak wel af, dat is wennen voor hen. Ik merk ook dat bewoners erg met elkaar meeleven. Als er een bewoner ziek is, bidden ze steeds voor diegene. Ik vind het erg mooi om te zien hoe bewoners met elkaar meeleven in vreugde én verdriet.”