“We zijn zo blij met deze plek voor onze zoon Sebastiaan, dicht bij ons huis en met een invulling van de zondag en identiteit die we gewend zijn. Het is de reden dat we zo betrokken zijn”, vertellen Roel en Teuni Lok uit Nieuwerbrug, een dorpje nabij Siloah-woonlocatie De Akker in Bodegraven. Ze zijn er beide regelmatig te vinden als mantelzorger en vrijwilliger.
Sebastiaan (36) woonde tot zijn 23e jaar thuis, toen bij een wooninitiatief en vervolgens opnieuw een periode thuis. Vijf jaar geleden verhuisde hij naar De Akker in Bodegraven. “Dat ging heel geleidelijk”, vertelt Teuni. “Eerst naar de dagbesteding, een langzame overgang om te wennen. Pas later ging hij naar een woning.”
Hun zoon Sebastiaan heeft een verstandelijke beperking, epilepsie (nu goed onder controle) en moeilijk verstaanbaar gedrag. “In zijn jeugd was hij een rustige jongen, best makkelijk, praten ging toen ook beter. Nu kan hij nog iets praten, maar het is wel achteruitgegaan. Hij is ook vroeg verouderd”, aldus Teuni. Bij de verhuizing naar een wooninitiatief ging het mis, hij bleek er niet op zijn plek. Een zeer ervaren psychiater van het Centrum voor Consultatie en Expertise (CCE) zag ‘in een halve minuut’ wat er met Sebastiaan aan de hand was en waar hij wel tot zijn recht zou komen. Hij kreeg een plek op De Akker. Roel: “In deze tijd is bij genetisch onderzoek het syndroom van Coffin-Siris vastgesteld. Dat was pas vijf jaar eerder ontdekt.”
Cliënten, begeleiding, ouders, je doet het met elkaar.
Handen
Omdat Roel en Teuni op vijf minuten van De Akker wonen, kunnen ze er makkelijk even naar toe. Inmiddels zijn ze er – naast bezoekjes tussendoor – allebei op dinsdag te vinden als mantelzorger en vrijwilliger. “Ik doe dan dingen als de was van Sebastiaan, verzorg zijn kleding, maak de kamer schoon”, vertelt Teuni, die soms ook bijspringt als de huishoudelijke dienst handen tekortkomt. Roel, van huis uit elektricien, leeft zich uit in de techniek. “Stopcontacten vernieuwen, installaties maken, elektrastoringen oplossen. Ik heb de laatste decennia veel op kantoor gewerkt, nu is het heerlijk om weer met mijn handen bezig te zijn.”
Onze weg
Waarom ze graag een handje helpen in De Akker? Omdat hun zoon er zichtbaar van geniet, maar er is ook een diepere reden. “We hebben Sebastiaan niet voor niets gekregen. De Heere heeft er een bedoeling mee, dit is onze weg. We doen in alle bescheidenheid en in biddend opzien wat er op onze weg komt”, aldus Teuni. “En weet je”, vult Roel aan, “als wij dingen doen, heeft de begeleiding meer tijd voor cliënten. Cliënten, begeleiding, ouders, je doet het met elkaar.” “En ze waarderen het als je wat doet”, besluit Teuni, die het zich goed realiseert dat ze bevoorrecht zijn met hun woonplaats ‘om de hoek’. “Als je in Rijssen of Zeeland woont, is het allemaal veel moeilijker.”